Zapytaj seksworkerkę

Często pomagałam z własnej inicjatywy, widząc, że nie idzie im to płynnie. Nawet przy stałej osobie wcelowanie może sprawić trudność, a co dopiero gdy nie poznało się nawzajem swojej anatomii w praktyce i nie wytworzyło się skojarzenie na poziomie ciała takie jak przy gestach, które wykonujemy bez zastanowienia i mimo to precyzyjnie. Każda osoba jest zbudowana trochę inaczej i to naturalne, że ma się problemy. Tylko z filmów porno można wyciąć nieudane podejścia, sprawiając wrażenie, że każdy poza tym jednym jedynym widzem robi to w sekundę. Dodam jeszcze, że oczywiście gra wstępna i lubrykant bardzo pomagają, kiedy już się wceluje.

Hej! Cieszę się, że mogła jakoś pomóc 🙂 Klientki-kobiety się nie zdarzyły, ogólnie kobiety mają opinię niepoważnych i zwykle rezygnują ze spotkań, znikając bez słowa. Spotkania w parze wyglądają zazwyczaj identycznie, czyli po prostu do nich nie dochodzi. Wszystkie moje spotkania z parami miały miejsce w sytuacji, gdy kobieta była jakąś znajomą klienta i myślała, że ja też jestem znajomą, ewentualnie sama była seksworkerką.

Większość moich zapisów to Wtorek 19 BDSM albo Środa 22 02 Sheraton, ale część klientów dorobiła się pseudonimów typu Imię + Skojarzenie. Te skojarzenia to nazwa miasta, fetysz, preferencja, miejsce spotkania... Pojedynczych klientów mam zapisanych tylko z imienia, a drobna grupka to ksywki typu Amerykański Podróżnik. Kilkunastu mam z imienia i nazwiska, bo i je podali (często potem okazywało się, że faktycznie podali własne nazwisko). Oprócz tego mam w telefonie "kontakt" Nie Odbieram, i tam trafia każdy klient z czarnej listy poza panem "Imię Nazwa Ulicy ZGROZA", którego nigdy nie chciało mi się tam przepisać.
Wspólne ksywy nadane przez "agencję" się zdarzały, to pomagało zachować anonimowość klienta przy jednoczesnym rozpoznawaniu go przez każdą.

W agencji towarzyskiej miałam maksymalnie 2, czasem 3 klientów dziennie, tak samo jak w prywatnym mieszkaniu. Podobne statystyki miały koleżanki z mieszkania. Żadna z nas nie była osiemnastoletnią seksbombą z godziną pracy wycenioną na 150 zł, więc nie miałyśmy jakiegoś super dużego "przerobu". W skali miesiąca największy ruch miała czterdziestoparoletnia spalona na solarium tleniona blondynka, która przyjmowała na kwadranse, półgodziny i godziny, ale i to oznaczało max 4 klientów dziennie. Wszystkie miewałyśmy "puste" dni i dni, kiedy cieszyłyśmy się, że chociaż jeden klient wpadł pod koniec dnia. Mój przyjaciel wytykał mi wtedy w słabsze dni (0-1 klient), że więcej zarobiłabym przez dzień pracy w McDonaldzie niż przez dzień pracy w agencji. Większość czasu upływała nam na siedzeniu przed sprzętem elektronicznym i rozmowach z koleżankami, nie było też problemu z wyskoczeniem na lunch, szybkie zakupy czy paznokcie.
Klient brudny i prawdopodobnie chory psychicznie był jedyny w swoim rodzaju. Wciskanie mi go pod hasłem "on cię bardzo polubił, czemu nie chcesz się z nim spotkać, dobrze płaci" (akurat, najniższa stawka, na jakiej pracowałam w życiu, nie licząc spotkań przedłużonych) było jednym z czynników, które zadecydowały o odejściu z agencji.
Nie istnieje "najbardziej odpychający typ klienta" z agencji, którego mogłabym wskazać. Większość klientów była spoko, minus to, że część z nich nie była partnerami do rozmowy i nie spełniałam się w pracy z nimi. Pojedynczy ludzie byli prymitywni i traktowali nas przedmiotowo oraz nadużywali alkoholu lub (w dwóch przypadkach) białego proszku.

W zagranicznym, LoveHoney. Są dużym sklepem (podobno największym w UK) i miewają dobre rabaty. Produkt był nieużywany. O zniżce dowiedziałam się z fanpage Tam na dole to mam stopy.